桃花源诗拼音版、注音及读音：

文学家：梅尧臣

táo huā yuán shī

桃花源诗

lù wèi mǎ，lóng wèi shé，
鹿为马，龙为蛇，
fèng huáng bì luó lín bì jū。tiān xià táo nàn bù zhī shù，
凤皇避罗麟避罝。天下逃难不知数，
rù hǎi jū yán jiē shì jiā。wǔ líng yuán zhōng shēn yǐn rén，
入海居岩皆是家。武陵源中深隐人，
gòng jiāng jī quǎn zāi táo huā。huā kāi jì chūn bù jì suì，
共将鸡犬栽桃花。花开记春不记岁，
jīn chuí zì jié bó làng shā。yì shū shāng yán cǎi zhī cǎo，
金椎自劫博浪沙。亦殊商颜采芝草，
wéi yǔ shào zhǎng qīn hú má。qǐ yì yì shí yú zhě rù，
唯与少长亲胡麻。岂意异时渔者入，
gè gè yīn wèn rén xián shē。qín yǐ fēi qín shú wèi hàn，
各各因问人闲赊。秦已非秦孰为汉，
xī lùn wèi jìn rú gē guā。yīng xióng miè jǐn yǒu shí quē，
奚论魏晋如割瓜。英雄灭尽有石阙，
zhì huì píng qù wú nián huá。sú gǔ sī guī yī xiāng sòng，
智惠屏去无年华。俗骨思归一相送，
shèn wù yǔ shì yán yún xiá。chū dòng yán xī mèng mèi jué，
慎勿与世言云霞。出洞沿溪梦寐觉，
wù jǐng dōu shī tóng huí chá。xīn jì cǎo shù yù fù wǎng，
物景都失同回槎。心寄草树欲复往，
shān yōu shuǐ luàn xún wú yá。
山幽水乱寻无涯。